فرهنگی هنری

دیگر چه نیازی به هنرمندان است

دیگر چه نیازی به هنرمندان است ؟ افزایش آثاری که توسط هوش مصنوعی ایجاد می‌شود پرسش‌های جدی در زمینه بازار هنر مطرح می‌کند

پیش‌بینی می‌شود که این ماه یک اثر پرتره که از طریق یک الگوریتم ایجاد شده بود، تقریباً ۱۰۰۰۰ دلار در حراج کریستی فروخته شود و این موضوع باعث ایجاد مباحث جدیدی در مورد اصالت اثر شده است.

 

اکتبر ماه امسال در نیویورک کریستی اولین حراجی خواهد بود که اثری که توسط هوش مصنوعی ایجاد شده را می‌فروشد. پیش‌بینی می‌شود که یک اثر پرتره مبهم از یک کشیش فربه احتمالاً فرانسوی طبق آنچه در نام اثر آمده با نام ادموند بلمای (Edmond Belamy ) مربوط به یک دوره تاریخی نامشخص که در سال ۲۰۱۸ ایجاد شده بین ۷۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰ دلار فروخته شود.

عجیب‌تر از این، امضای خط خطی در گوشه راست پایین تابلو است: min G max D x [log (D(x))] + z [log(1 – D (G(z)))] که به الگوریتم یا GAN اشاره دارد که اثر از طریق آن ایجاد شده است.

امضای بوم نقاشی توسط یک الگوریتم جبری ممکن است صرفاً یک ترفند تبلیغاتی باشد ولی فروش آن و به طور کلی افزایش آثار ایجاد شده توسط هوش مصنوعی پرسش‌های مهمی درباره اصالت اثر مطرح می‌کند. در صورتی که یک اثر هنری توسط یک انسان تصور شود ولی توسط ماشین خلق شود، حق مؤلف آن متعلق به چه کسی است؟ و در یک سناریوی کابوس‌آور ولی به طور بالقوه‌ای واقعی که در آن هیچ تعامل انسانی وجود ندارد چه اتفاقی می‌افتد؟ آیا در این صورت هوش مصنوعی می‌تواند از امتیازات حق مؤلف برخوردار شود؟ هر چه باشد، به سوفیا ربات هوش مصنوعی سال گذشته درجه شهروندی اعطا شد.

کلید حل مشکل در دست چه کسی است؟

همانند حق مؤلف آثار ادبی، یک کد منبع نیز مشمول قوانین انگلستان و اتحادیه اروپا در زمینه حمایت از حق مؤلف است و حق مؤلف چیزی که توسط ماشین خلق شده معمولاً متعلق به شخصی است که نرم‌افزار آن را نوشته است. طبق گفته جیسون بیلی هنرمند آمریکایی و کلکسیونر آثار هنری دیجیتال: «فرایند کدنویسی برای هنر تولیدی شبیه نقاشی یا طراحی است.»

با این حال، تفاوت بسیاری میان کد منبع و الگوریتم ایجادکننده پرتره بلمای و ده تصویر دیگر در مجموعه تخیلی خانواده بلمای وجود دارد. پیر فوترل (Pierre Fautrel ) یکی از سه عضو شرکت کارآفرینی Obvious، گروه خالق این آثار نقاشی که مقیم پاریس هستند، می‌گوید آنها تصمیم ندارند که کد خود را مشمول حق مؤلف کنند زیرا به آنها توصیه شده که انجام چنین کاری برایشان پرهزینه خواهد بود. طبق گفته Dehns که یک شرکت حقوقی فعال در زمینه پتنت و علائم تجاری است، در سراسر جهان کسب پتنت ممکن است تا ۱۰۰۰۰ پوند هزینه داشته باشد.

پرسش این است که آیا Obvious به طور رایگان کد منبع خود را در سطح گسترده با همه به اشتراک خواهد گذاشت؟ در وهله اول پاسخ منفی است. به گفته فوترل: «زمانی که دومین مجموعه خود را خلق کنیم، کد مربوط به مجموعه خانواده بلمای را برای همه منتشر خواهیم کرد.»

همکار وی Gauthier Vernier پرتره‌ها را به عنوان یک کار مشترک از الگوریتم و Obvious می‌داند. به گفته وی: «در این حالت، ممکن است بگویید حق مؤلف باید به اشتراک گذاشته شود، ولی در حال حاضر هیچ چارچوب حقوقی خاصی که به موجب آن الگوریتم مؤلف در نظر گرفته شود وجود ندارد.

قانون هوش مصنوعی شامل چه چیزی می‌شود؟

تصاویر بلمای با استفاده از الگوریتمی خلق شده‌اند که از دو بخش تشکیل شده: یک مولد و یک متمایزکننده. Obvious دارای سیستمی با یک دیتاست حاوی ۱۵۰۰۰پرتره نقاشی شده بین قرن‌های ۱۴ و ۲۰ است که ظاهراً همه آنها فاقد حق مؤلف هستند. کد مولد تصاویر جدید را بر اساس این مجموعه خلق کرده و کد متمایزکننده هر کدام را برای تعیین اینکه آیا توسط انسان خلق شده‌ یا کد مولد، بازبینی می‌کند.

بنابر توضیح Vernier، پرتره‌ها تحت حمایت بیشتری نیز هستند زیرا الگوریتم حتی در صورتی که بر اساس همان دیتاست باشد، یک نتیجه را دو بار ایجاد نمی‌کند، بنابراین هر اثر نقاشی منحصر به فرد است. به گفته وی: «در حقیقت ما با استفاده از یک رسانه فیزیکی برای امضا استفاده می‌کنیم که تضمین می‌کند که آثار ما قابل تکرار نیست. در نتیجه، تمرکز ما بر حمایت از اثر نهایی است نه الگوریتم.»

بازار فروش آثار هنری ایجادشده توسط هوش مصنوعی با وجود اینکه در حال گسترش است، هنوز در دوران طفولیت خود به سر می‌برد. به موازات رشد این بازار، چالش پیش‌روی منبع باز نیز جدی‌تر می‌شود. به گفته Bailey: «در صورتی که ما شروع به فروش آثار به قیمت ده‌ها هزار یا صدها هزار دلار کنیم، آیا این موضوع موجب بسته شدن منابع باز در این جوامع می‌شود؟

همین طور، طبق گفته Tim Maxwell از شرکت حقوقی Boodle Hatfield مقیم لندن، پیشرفت‌ها در زمینه هنر ایجاد شده توسط هوش مصنوعی قوانین مربوط به حق مؤلف کنونی را با چالش مواجه می‌سازد.» به گفته وی، مهمترین مسئله مربوط به عناصر ورودی انسانی اثر است. وی می‌گوید: «تا به حال، رایانه‌ها بیشتر ابزاری برای تولید اثر بوده‌اند تا خالق اصیل (چیزی که ممکن است به آن تبدیل شوند). به علاوه، هرچند ما هنوز به آن مرحله نرسیده‌ایم، ولی یک اثر تولیدشده به صورت خودکار توسط رایانه ممکن است یک چالش بسیار جدی ایجاد کند».

حداقل در حال حاضر، به نظر می‌رسد که حل چالش تولید اثر به صورت خودکار به دست انسان‌هاست. ولی تا چه مدت؟

پس از انتشار این مقاله، Obvious توضیح زیر را ارسال کرد:

الگوریتم GAN است، بنابراین، هیچ چالشی در زمینه پتنت وجود ندارد زیرا این موضوع در زمره علوم رایج است.  Ian Goodfellow تأکید کرد که ما این الگوریتم را اختراع نکردیم. ما کد را نوشتیم که به طور بالقوه مشمول پتنت است و بسیار پرهزینه و مسلماً بی‌فایده است که در نتیجه برخلاف آن تصمیم گرفتیم.

منبع : theartnewspaper

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *