آویختن
۱۹۶۶
اوا هسه (۱۹۳۶ – ۱۹۷۰)
مجسمه ساز آمریکاییِ آلمانی الاصل
اوا هسه در دوران کوتاه حرفه ای خود مجموعه ای به غایت اصیل و تاثیرگذار خلق کرد و در استفاده از مواد و مصالح نامعمول و اشکال تندیسیِ نامتعارف پیشگام بود. هسه خود «آویختن» را در میان مهمترین آثارش می داند، زیرا این اولین اثری بود که به سطح «نامعقولی یا احساسیِ شدیدی» که مقصودش بود دست یافت. این اثر در زمان اوج جنبش مینیمالیسم و پاپ آرت بوجود آمد گرچه تعلقی به هیچ یک از این دو جریان ندارد. این قطعه توسط دوست هنرمند هسه، سُل لِویت و همسرش تام دویلی با پیچاندنِ ملافه ای دور یک قاب چوبی و وصل کردنِ یک طناب فولادی به این قاب ساخته شد. رنگ این ملافه که با اکرلیک در جای خود ثابت شده است اندکی از خاکستریِ روشن تا خاکستری تیره، سایه روشن می شود. این اثر، مجسمه ای نمادین دربارۀ نقاشی است که از ویژگیهای جنبیِ این مدیوم بهره می برد: قاب و دستگاهِ حلق آویزش که توسط طنابی فولادی بنمایش درآمده که به شکلی ناشیانه از قاب بیرون زده و به داخل گالری افتاده است. ممکن است اینگونه برداشت شود که عنوان اثر، دستوری هزل آمیز برای نمایش مجسمه است با این حال این عنوان همچنین در سطحی روانشناختی تر نیز عمل می کند. «آویختن» با فرو پاشیدنِ فضایِ میان تماشاگر و اثر هنری حسی از سردرگمی را در او ایجاد می کند و توانایی اش در تشخیص دقیق حد تمایز میان نقاشی و مجسمه را به بازی می گیرد. در حقیقت افزوده شدنِ همین طناب فولادی به یکباره اثر را از نقاشی به مجسمه دگرگون ساخته و نمادِ گذار خود هنرمند از کار کردن در فضایی دو بعدی به فضایی سه بعدی است. از طرف دیگر قابِ چوبیِ پیچیده شده در ملافه با حلقۀ فلزی بیرون زده از قاب در تضاد است و این تضاد میان بافت نرم و سخت، خود شاهدی است بر ماهیت بسیاری از مجسمه هایِ هسه که در تناقض با خود هستند و معنای هر اثری از او را در لفافه ای از رمز و راز می پوشانند.